مسافری از بهشت

سلام دوستان عزیزم دیرگاهی است که اینجا نیامده ام و کلبه سوت و کور دست نوشته ها را  غبار روبی نکرده ام.  هرچند عذری تکراری است ولی واقعا گرفتاری مجالی باقی نمیگذارد.  علی کوچک ما خیال مدارا ندارد و همچنان نق نقو و بهانه گیر است واین سیر مدام و شیوه نا تمام گاه مرا در هم میشکند.  از خدا میخواهم صبرم را افزون کند.  در این مدت اتفاقات زیادی رخ داده که تا حد ممکن و جایی که حافظه یاری کند می نگارم.  مهمترین مساله پیش آمده ، تصمیم من برای به مهد رفتن پسر نازنينم محمد طاها بود ، تا هم او در فضایی کودکانه اوقاتی را سپری کند و هم من نیروی بیشتری را روی علی متمرکز کنم.  روز 29 تیر 1394 پسر گلم برای اولین ...